Pakiet mobilności i wpływ jego postanowień na przewoźników z krajów pozaeuropejskich
Pakiet mobilności został opublikowany w dzienniku urzędowym UE pod koniec lipca 2020 roku i reguluje zasady warunków pracy i odpoczynku kierowców wykonujących przewozy międzynarodowe na terenie UE. Zdaniem autorów projektu przepisy zostały przyjęte w celu poprawy bezpieczeństwa na drogach i zapobiegania nieuczciwej konkurencji.
Pakiet mobilności zawiera:
1) przepisy dotyczące czasu pracy kierowców i działania tachografów (Rozporządzenie (ЕС) 2020/1054);
2) przepisy dotyczące delegowania kierowców podczas realizacji przewozów międzynarodowych (Rozporządzenie (ЕС) 2020/1057);
3) warunki dostępu do zawodu przewoźnika i międzynarodowego rynku przewozów drogowych.
Przepisy pakietu mobilności będą wprowadzane etapami: pierwsze z nich zaczęły funkcjonować już od 20 sierpnia, kolejne - za 18 miesięcy, ostatnie wejdą w życie w 2024 roku.
Stosowanie przepisów pakietu mobilności wobec przewoźników z krajów spoza UE
Obecnie oficjalnie postanowienia pakietu mobilności obowiązują tylko przewoźników z krajów UE. W najbliższym czasie właściwe organy UE zainicjują propozycję rozszerzenia niektórych zapisów pakietu na firmy transportowe zarejestrowane poza Europą.
Rozporządzenie (UE) 2020/1054 określa znaczenie podporządkowania przedsiębiorstw transportowych z krajów trzecich ogólnym postanowieniom Umowy AETR (Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe). Dlatego zaleca się, aby przewoźnicy i kierowcy spoza Europy przestrzegali w swojej pracy przepisów pakietu mobilności i europejskiej umowy AETR.
1) Czas pracy kierowców, działanie tachografów
• Zakaz przebywania w kabinie powyżej 45 godzin obowiązuje na terenie wszystkich państw członkowskich UE i dotyczy zagranicznych kierowców spoza UE. Zgodnie z postanowieniami art. 8 AETR, nie ma zastrzeżeń co do możliwości spędzenia czasu przeznaczonego na odpoczynek w pojeździe.
• Przyjęcie aktu wykonawczego w sprawie inteligentnych tachografów drugiej generacji planowane jest na wrzesień 2021 r. Następnie, od 21 sierpnia 2023 r., ich stosowanie stanie się obowiązkowe dla wszystkich nowych pojazdów. Do czasu wprowadzenia w AETR nowych wymagań dotyczących montażu inteligentnych tachografów w samochodach dla krajów spoza UE nie mają one zastosowania do takich pojazdów.
2) Główne postanowienia dotyczące zasad delegowania kierowców w przypadku realizacji międzynarodowych przewozów drogowych
Zgodnie z Dyrektywą (ЕС) 2020/1057:
„(15) Operatorzy unijni stają w obliczu rosnącej konkurencji ze strony operatorów z krajów trzecich. Dlatego konieczne jest zagwarantowanie, by unijni operatorzy nie byli dyskryminowani. Zgodnie z art. 1 ust. 4 dyrektywy 96/71 / WE, przedsiębiorstwa mające siedzibę w państwie trzecim nie powinny być traktowane korzystniej niż przedsiębiorstwa mające siedzibę w państwie członkowskim. Zasada ta powinna mieć również zastosowanie w przypadku szczegółowych przepisów dotyczących delegowania przewidzianych w niniejszej dyrektywie. Powinna ona w szczególności mieć zastosowanie, gdy operatorzy z państw trzecich wykonują przewozy zgodnie z dwustronnymi lub wielostronnymi umowami zapewniającymi dostęp do rynku unijnego.”
(16) Wielostronny system kwotowy Europejskiej Konferencji Ministrów Transportu („ECMT”) jest jednym z głównych instrumentów regulujących dostęp operatorów z krajów trzecich do rynku unijnego oraz dostępu podmiotów z Unii do rynków krajów trzecich. Liczba zezwoleń wydanych dla każdego kraju członkowskiego ECMT jest określana co roku. Państwa członkowskie muszą przestrzegać swoich zobowiązań do niedyskryminowania, w tym podczas uzgadniania warunków dostępu do rynku unijnego w ramach ECMT.
(17) „Prawo do negocjowania i zawierania Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe („AETR”) przysługuje Unii w ramach jej wyłącznych kompetencji zewnętrznych. Unia, zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (8), powinna uzgadniać mechanizmy kontrolne, które mogą być stosowane do kontroli przestrzegania krajowych i socjalnych praw Unii przez przedsiębiorstwa z państw trzecich za pomocą mechanizmów kontrolnych, które stosowane są wobec przedsiębiorstw unijnych. ”
Zgodnie z art. 2 Dyrektywy (UE) 2020/1057 w art. 14 Dyrektywy 006/22 / WE wprowadza się następujące zmiany:
«Artykuł 14. Negocjacje z państwami trzecimi.
Po wejściu w życie niniejszej Dyrektywy Unia powinna rozpocząć negocjacje z zainteresowanymi państwami trzecimi w celu zastosowania przepisów równoważnych z przepisami niniejszej dyrektywy. W oczekiwaniu na zakończenie tych negocjacji państwa członkowskie powinny włączać dane dotyczące kontroli pojazdów, przeprowadzonych w państwach trzecich do swoich sprawozdań dla Komisji, o których mowa w art. 17 rozporządzenia (WE) nr 561/2006. ”
Na podstawie danych bamap.org i innych źródeł internetowych
